آثار روانی رنگ فیروزه ای

۰۱ تیر ۱۳۹۸

رنگ فیروزه‌ای را می‌توان نام مجموعه‌ای از رنگ‌های بین طیف سبز و آبی و رنگی مشابه سنگ فیروزه دانست که ویژگی‌هایی همانند خوش یمن بودن و حائل شدن در برابر نظر بد و غیره به آن اعطا شده است.

 فیروزه‌ای یک رنگ واژه تبدیلی است؛ ظاهراً این نوع نامگذاری برای رنگ‌ها در اکثر فرهنگ‌ها و زبان‌ها رواج دارد.

سنگ فیروزه به خاطر رنگ و ویژگی‌هایی که در باور عامه به آن نسبت داده می‌شد، مانند خوش یمن بودن و حائل شدن در برابر نظر بد، سنگی محبوب قلمداد شده است.

شیمِل (۱۹۹۲) می‌نویسد برخی اقسام آن مانند فیروزه ابواسحاقی و فیروزه سلیمانی که از نیشابور به دست می‌آید ارزشمند است. استفاده از فیروزه در زینت آلات و جلد کتاب‌های باارزش رواج داشته و حتی در ظرف‌ها و اثاثیه برخی حکمرانان و اشراف به کار می‌رفته است.

این گونه بود که فیروزه‌ای به عنوان رنگی با ارزش‌های مثبت نشانه شناختی نزد ایرانیان شناخته شد و رواج پیدا کرد و ایرانیان به رویت این رنگ در محیط عادت کردند. رنگ فیروزه‌ای در ظروف سفالین نیز یکی دیگر از کاربرد‌های این رنگ را در تولیدات و مصنوعات ایرانی می‌نمایاند. چنانکه می‌دانیم، یکی از جنبه‌های بازنمود فرهنگ در تولیدات و مصنوعات روی می‌نمایاند. البته این نکته که ایرانیان از چه زمان رنگ فیروزه‌ای را در ظروف سفالی به کار گرفتند، پژوهشی قابل توجه است.